13 juni jl. heb ik mijn stoute schoenen nog eens uit de kast gehaald voor een nieuwe poging start-to-run. Overmoedig als ik was begon ik niet met les 1, maar met les 7 ofzo...
Na nog geen 100 m (ik was amper op de hoek van de straat) vond ik mijn adem al niet meer terug en voelde ik mijn gezicht hoog rood aanlopen. Maar toch effe doorbijten. Paar minuten lopen, paar minuten wandelen. Het ging best, maar toch niet 'vanzelf'
En dan ineens van 2 naar 4 minuten en ik dacht van 'OMG hier komt geen einde aan'. Later bleken de 7 en 8 minuten echt wel het einde (letterlijk). Ik zou daar, naar mijn gevoel, nooit over kunnen...
En toch ging het verder naar 10, 12 en 15 minuten. En steeds was ik verbaasd dat ik het toch best goed aankon.
Ik leerde intussen leuke veldweggetjes kennen, afstanden inschatten (LOL, om te zien of ik er bijna was)
En vandaag heb ik de voorlaatste les inmiddels afgerond en voel ik dat mijn conditie echt wel stukke beter is! Vandaag heb ik zalig, in de gietende regen, aan een behoorlijk tempo toch die 5 KM afgerond...Het ging heel erg vlot, voelde me absoluut niet moe ofzo....Dat was echt genieten! Hoop dat het zo verder mag gaan!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten