Nog meer snowboardtoestanden

Ik wil, ik moet en zal het kunnen....: blijven rechtstaan op een plankske. En als het even mag, ook nog graag op een elegante manier van een hellinkske afkomen dat iets meer helt dan een horizontaal vlak. Onze ski/snowboardvakantie van maart in gedachten.....

De koe bij de horens vattende heb ik dan maar meteen naar Snowworld gebeld (http://www.snowworld.nl/, voor de liefhebbers) en een afspraak gemaakt voor 2 uur privéles. Mijn teerbeminde wederhelft ziet het ook al helemaal zitten en ziet me in gedachten waarschijnlijk al samen met hem gezwind de zwarte pistes afglijden binnen een maand of 2..... NOT DUS! Laatst lukte het me zelfs nog niet om deftig op te staan, dus kan ik me amper voorstellen hoe ik met 2 'vastgebonden' voeten op 1 plank naar beneden kan komen.

We zien wel.... Maar ik kijk er echt wel naar uit!

Gelukkig heb ik een goeie hospitalisatieverzekering......

Snowboardweduwe

Amaai, het kwam er weer niet meer van om nog wat te schrijven. De combinatie werk/gezin is toch echt niet te onderschatten. Laat ons dan nog even stellen dat de kinders niet altijd de meest rustige lieve wezens zijn, en het dagdagelijkse huishouden ook niet door de kabouters gedaan wordt...maakt het plaatje compleet nietwaar?

Intussen schrijven we vandaag 9 januari....W. is afgelopen zondag met enkele snowboardliefhebbers richting Franse Alpen vertrokken. Awel...ik had het er echt niet gemakkelijk mee om voor een hele week afscheid te nemen. Intussen tel ik de dagen af (in het begin zelfs de uren!) want ik mis hem verschrikkelijk. En de sissie in mij maakt zich natuurlijk ook wel zorgen: gaat hij het niet te koud hebben, zal hij wat kunnen slapen, eten? En last but not least, blijven alle botten heel?

Neen, laat ons dan al maar een maandje of 2 ouder zijn, en dat we onder ons tweetjes samen in Oostenrijk zitten. Daar kijk ik nu echt naar uit! (maar eerst naar toekomende zondagochtend ;) de liefde zal des te groter zijn! )