Mooi gedicht...

"Mijn kleen, kleen dochterken "

Gelijk een daske zijt ge dik,
gelijk een kwartelke van kwik,
gelijk een moorke soms zoo zwart,
mijn kleen, kleen dochterke, mijn hart!

Maar nu gewasschen je daar zit,
daar is geen engelken zoo wit,
daar is geen lammeken zoo zoet,
mijn kleen, kleen dochterken, mijn bloed!

Ik hef je op de okselkes omhoog,
ik zie een sterreke in elk oog,
en voor mijn armoe word ik blind,
mijn kleen, kleen dochterke, mijn kind!

René de Clerq

Morgen...

....is het zover! In meer dan 4.5 jaar: mijn eerste nieuwe werkdag! Enkele weken geleden kreeg ik namelijk een positief antwoord op mijn sollicitatie in Gasthuisberg! Ik werd meteen aangenomen met veel lovende commentaar en krijg meteen een contract van onbepaalde duur.

Intussen weet ik dat ik terecht kom op de dienst vaatheelkunde. Eerst krijg ik een inwerkperiode van 3 maanden dagdienst, om vanaf februari ongeveer halftijdse nachtdienst te vervullen

En morgen is het dus zover: de wekker staat, de brooddoos (naar waar ik ook naar op zoek moest), is klaar....We zijn er helemaal klaar voor (alhoewel..)

Het zal raar doen....

Snowboarden

Gisterenavond trokken we naar happy-hour in Landgraaf. De bedoeling was dat ik op W. zijn board even voeling zou krijgen met wat snowboarden nu eigenlijk is, en eventueel, als het even mogelijk zou zijn, toch ook even gezwind een hellinkje afglijdn.

Ja, amaai...daar heb ik me toch wel in vergist, want ik ging geen kant op met dat ding, ware het wel dat dat board gewoon zijn eigen gangen ging (lees: recht naar beneden) met mij.

Enkele pijnlijke onzachte landingen later besloot ik het board dan toch maar om te ruilen voor twee aparte latten.

Volgende keer beter, ik wil en zal dat onder de knie krijgen :)!

Keukenblog

Mijn 2e blog is een feit: La Cuisinette. Eigenlijk is het een verzamling van al de in de loop der jaren verzamelde blaadjes met gerechtjes. Je weet wel, je ziet iets lekkers in een tijdschrift, je probeert het uit en dan belandt dat blaadje ergens in een map waarin totaal geen structuur in zit. Probeer dan maar eens om iets terug te vinden als je het nodig hebt....

Vandaar dus:

http://lacuisinette.blogspot.com/

In de eerste plaats bedoeld om voor mezelf orde te scheppen, maar ik kan jullie er evengoed van laten meegenieten!

1 jaar....

Vandaag wordt mijn kleine meid 1 jaar.

1 jaar intussen is er voorbij... ik heb haar eerste lachje naar mij zien maken, haar eerste brabbelwoordjes gehoord, haar zien groeien tot het babypeutermeisje dat ze nu is, haar schavuitenstreken zien uithalen, haar zien 'handjes draaien', haar zien grappen en grollen met haar grote broers

1 jaar geleden dat ik dat kleine meisje voelde geboren worden, aan de borst heb gekoesterd, in mijn armen heb gewiegd, getroost, op mijn buik en rug heb gedragen....

1 jaar...zoveel om gewoon in enkele zinnen te omvatten.....

Gelukkige verjaardag kleine meid.....

Vies gedroomd

Amaai zeg, ik voel me al de hele dag raar en ambetant naar aanleiding van een droom van afgelopen nacht.... Die was zo intens en leek zooo echt dat het gevoel me niet loslaat:

Er was brand uitgebroken thuis en ik had Niels er niet tijdig uit kunnen halen ...

Waar haal ik het?! Was het naar aanleiding van iets wat ik las op 'het' forum, of iets in het nieuws, of...?

Manman, wat was ik blij toen ik dat manneke vanmorgen gezond en wel uit zijn bed haalde. Het opvallende is dat zo'n dromen ook meestal over de kinderen gaan....
Maar dat ambetante gevoel laat me niet los, en dat is iets wat ik wel vaker heb na enge dromen....

Dat het maar snel weer avond is en hopelijk komende nacht iets rustgevender te beleven zal zijn....

Sollicitatie

Mijn sollicitatie van augustus krijgt dus nog een staartje. Om 1 of andere duidstere reden kan mijn job in het rusthuis niet doorgaan....
Ik was er echt even niet goed van. Vooral de manier waarop: ik heb überhaupt zelf gebeld om te horen hoe het zat, wanneer ik kon beginnen e.d. om dan te horen te krijgen dat ze me eigenlijk een job hadden aangeboden die ze helemaal niet hadden...

Soit, ik wil er niet meer blijven bij stilstaan. Dat heb ik op dat moment ook niet gedaan: een half uur later belde ik met de dienst recrutering en selectie van het UZ KU Leuven.

En alles gaat heel snel! Vorige vrijdag reed bericht gekregen dat ik donderdag a.s. reeds op gesprek mag gaan! Ik vind het allemaal reuzespannend maar ben er toch ook niet helemaal gerust in hoor. Het zit precies allemaal zo ver....

Ach, gewoon mezelf zijn...daar kom ik nog altijd een heel eind ver mee!

24/09/07 - 1/10/07: Obergurgl!!

Eindelijk de vakantie waar ik zo naar had uitgekeken. Het is ook alweer achter de rug....maar het was echt superfantastisch!!

Een magnifieke streek echt in de bergen....helemaal my cup of tea. De eerste dag begon mooi, maar werd al snel mistig. De wandeling die we begonnen waren (lees: eerder klimtocht), hebben we voortijdig moeten staken ten eerste omdat ik niet meer kon wegens last aan mijn bekken, en ten tweede vanwege de mist die al vrij snel heel dik werd.

De tweede dag bracht een verrassing! We stonden op en alles was toegedekt met een zachte donzige witte laag SNEEUW!!!! Ik voelde me als een klein kind zo gelukkig bij het zien van die witte tooi...

En...die witte laag werd de dagen ernaa alsmaar dikker. Het maakte het wandelen er niet gemakkelijker op, maar maakte de beelden zeker prachtiger!!

1 Wandeling hebben we ook weer moeten afbreken wegens diepsnieeuw waar geen doorkomen aan was. Plots zakten we tot onze oksels in de sneeuw. Ik mocht er niet aan denken wat er allemaal onder de sneeuw zat (of juist niet!) - diepe kloven, water, rotsen waartussen je voeten kunnen blijven vastzitten...Ik durfde niet meer voor- of achteruit.....Dan maar min of meer een stunt uitgehaald door van de bergflank af te schuiven, heel voorzichtig, beetje bij beetje, tot we ongeveer een 30 m lager opnieuw op ons 'spoor' zaten.

Toen we de dag erna diezelfde wandeling in omgekeerde richting maakten, en nadat het een inieminiebeetje gedooid had; was de beloning van de prachtige uitzichten, enorm!

Maar 't is dus weer voorbij....Vriendlief en ik hebben genoten....genoten van de mooie omgeving, genoten van het 'afzien', genoten van mekaar.....

augustus 2007

Stond in het teken van sollicitatie! Ik besloot opnieuw het werkveld te betreden na meer dan 4 jaar afwezigheid. Eigenlijk kwam ik tot die beslissing na een vraag van de directrice van het OCMW-rusthuis in mijn geboortedorp. Nog geen 3 dagen later was alles in kannen en kruiken.....dacht ik.....

wordt vervolgd.......

Ooops....

Schandalig....
Nog maar net was ik begonnen en al even snel verloor ik het weer uit het oog. Geen excuus, we herbeginnen met goeie moed! Er is zoveel te vertellen, ik zal maar weer in actie schieten zeker ;)

Zaaaaaaaaaalig ijsdessert!

Oooh, ik heb gisteren naar een receptje uit Good Food een poepsimpel maar zaaaalig lekker ijsdessert gemaakt.
En geloof me, het was om uw vingers van af te likken ;) !!

*1 klein klontje boter laten smelten.

*vervolgens 2 eetlepels suiker toevoegen en 1 theelepel (of 1/3 flaconnetje) vanilleëxtract. Even doorroeren tot de suiker smelt.

*200 gram bosbessen toevoegen en 2 a 3 minten laten zachtjes koken tot het fruit zacht wordt.

Dit alles (het moet nog warm zijn zodat het ijs wat kan smelten) over 2 (of 3 of 4 of 5... ) bolletjes vanille-ijs gieten. Desgewenst ook verse slagroom

Moet er nog bijgezegd dat dit echt goddelijk was (en letterlijk in minder dan 5 minuten klaar!! de tijd dat je je ijs uitschept is het fruitsausje klaar)

The day after

Manmanman, dat ben ik toch niet meer gewoon hoor....ben ik nu echt geen 20 meer?

Vrijdagavond, we gaan een avondje uit. Eerst een lekker en gezellig etentje in het Leuvense Chesscafe en daarna een glaasje drinken in Aarschot. Of tenminste....dat was wat ik dacht dat het zou zijn....

Maar blijkbaar wordt in de KNOET (zoals het plaatstelijke etablissement heet ;) ) de muziek graag loeihard gezet, trekt het redelijk wat volk aan en gaan je ogen al snel prikken van de dichte mist cigaretterook.
Al snel kon ik amper nog horen wat vriend-lief tegen me zei en stonken mijn kleren uren in de wind.

Daar waar ik me als 20-jarige gemakkelijk tot in de vroege uurtjes kon overeind houden, was ik echt blij dat ik om halftwee in bed lag.
Vanmorgen dus echt wel "the day after", een nog prikkende keel, stramme rugspieren, nog zeker niet uitgeslapen...en dan maar eens ruiken daan die kleren van gistere. eeeeeeeiiiikes zeg....meteen maar de was in.

Waar haalden we vroeger al die energie vandaan? En waar is die dan nu gebleven?? zucht....we moeten het wat kalmeraan doen zeker? (of opnieuw trainen??)

Het was wel leuk, en zeker voor herhaling vatbaar, maar aub niet volgende week ;) Ik heb wat meer tijd nodig om te recupereren....

Jongens en Wetenschap

Deze vond ik wel een hilarische opmerking van Oudste Zoon:

B.: mama, wie woont er in het midden van onze wereldbol?
ik: niemand schatteke, het is daar heel erg heet met vuur en lava enzo....
B.: maar hoe komt dat dan?
ik: dat weet ik niet zo goed liefje, dat is een hele moeilijke vraag waar eigenlijk niemand exact het antwoord op weet. Dat is iets wat al heeeeeeeel erg lang geleden ontstaan is

B.: maar oma zal dat toch wel weten zeker

Oma mag dus haar conclusies trekken :)))

Gelukkig

Vandaag met vriend-lief op soldenjacht gegaan. Jammer genoeg niet gevonden wat we zochten, maar dat maakte de dag niet minder geslaagd. Op één of andere manier voelde ik me intens gelukkig aan zijn zijde, gaf hij me ook het gevoel dat hij zich ook heel gelukkig voelde.

Zoals ik hem vandaag vertelde: we kunnen samen oNNozel doen, serieus zijn, lachen en plezier maken, maar ook samen intens verdrietig zijn, opboksen tegen frustraties en hindernissen.....en we slaan er ons toch iedere keer door.

Ik ben gelukkig met vriend-lief...ik hoop uit de grond van mijn hart, voor de rest van mijn leven....
Vriend-lief...ik zie je graag :)

Even neergeschreven wat eruit moest....

Zin in....

....chocolade....veeeeeeel chocolade, pralines, koekjes met chocolade,.....




.......en laat dat nu net iets zijn wat ik NIET in huis heb. Daar kan ik nu echt ambetant van worden ja....

Een zomers weekend

Wat kan het deugd doen om na een lange, grijze periode opnieuw wat zon te zien...wat kan een mens herleven bij het zien van wat blauwe lucht....Het beloofde een zomers weekend te worden, dus daar moesten we het onderste uit de kan van halen!

Gisteren 7/07/07 trokken we richting Planckendael. Ik, als 'volleerd fullhouse manager' was 's ochtendsvroeg al druk in de weer met het bereiden van wat mondvoorraad. Het resultaat: 25 sandwiches met beleg, voor ieder wat wils. Volgens W. zouden we zeker met de helft terug huiswaarts keren. Wedden van niet?

Al van op de Brusselse ring, amper een kwartier aan het rijden dus, klonken zagerige kinderstemmen van op de achterbank 'mamaaaaa, wanneer zijn we er????". Oh, wat herinner ik me plots de gefrustreerde reacties van mijn eigen vader toen wij als kind net diezelfde vragen stelden bij onze jaarlijkse rit naar de Ardennen.Voor kinderen lijkt elke rit van meer dan 10 km blijkbaar op een wereldreis.

Enkele luttele minuten later arriveren we in Planckendael alwaar onze kinderen ons als echte gidsen feilloos langs de papegaaien, koala's maar zeker niet minder belangrijk...de speeltuinen leiden!We zijn weer wat ervaringen rijker!
En....gaandeweg zie ik toch ook een 20-tal sandwichen in hongerige kindermagen verdwijnen...niet alleen in kindermaagjes...reken er ook die maar bij van enkele schalkse ooievaars die het lekkers gewoon uit onze handen komen pikken. 't Is schoon!

Bruinrood gebrand door de zon en met vuile snoetjes vetrekken we in de late namiddag, moe maar voldaan weer huiswaarts. Nog voor we de parking afrijden liggen T. en N. met monden wagenwijd open te knorren dat het een lieve lust is.
Ik heb ze 's avonds niet meer gehoord ;)

Jammer genoeg heb ik geen herinneringen op de gevoelige plaat kunnen leggen wegens een ontbrekende memory card in het toestel....tot zover het 'volleerd' zijn dus.
--------------------------------------------------------------------------------

Vandaag 8/07/07 beloofde minstens even mooi te worden. Nadat W. zich vanmorgen reeds ruim 40 km in de benen fietste en de kinderen zich al goed hadden uitgeleefd op de trampoline in de tuin, gingen we toch nog wat wandelen. Dit keer ging de rit richting Park van Tervuren.

Manman, wat een volk...ik denk dat half Brussel en omstreken zich net daar verzameld had om te genieten van het warme zomerzonnetje! Wij dus niet anders.
Ik denk wel dat N. de wandeling dubbel heeft afgelegd door het steeds voor ons uitlopen en terug te keren. Waar halen ze die energie toch vandaan??

W. en ik hebben echt genoten, de kinderen geravot, gespeeld.....Nadien wederom ijsjes voor de jongens en een obligate stop aan de 'speeltuin'.Een regenbui maakte jammer genoeg een abrupt einde aan de namiddag, maar het was mooi geweest....









Dit keer heb ik dan toch enkele fotootjes om te delen...Het was een geslaagd weekend, we hebben genoten!

Net-niet-me-time

De kuis en 1 mand strijk armer ben ik dan de kinderen gaan ophalen. Niet echt 'me-time' gehad dus, maar dat komt nog wel ;)
Zetels nog maar eens van plaats veranderd; niet helemaal overtuigd, wie weet staan ze morgen weer anders.
Nog 1 mand wasgoed te gaan, zal voor een andere keer zijn (of voor wie zich geroepen voelt...).
Vriend-lief voelt zich niet goed en heeft besloten een nachtje in zijn eigen nest te blijven.

Vanavond dus solo-me-time.....

Dilemma

Druilerige dag, kinderen allevier naar de grootouders. Hier staan 2 manden strijk op me te wachten en er zou moeten gepoetst worden. Maar....het is hier zaaaaalig stil in huis; neem ik tijd voor mezelf? Of vlieg ik er toch maar eens in.... groot dilemma.....

Ik zal het u vanavond weten mee te delen wat het geworden is .....

Koekjes bakken

Probeer de kinderen maar te entertainen met zo'n snertweer. Geen eenvoudige klus.

Na het nodige gezeur, geruzie en kabaal door verveling , duiken we de keuken in: Koekjes.

Maar dewelke? Met vormpjes natuurlijk. Het mag eender wat zijn, als ze maar vormpjes kunnen uitsteken.

Eerdere ervaringen leren mij dat de klassieke zandkoekjes nooit een denderend succes zijn, dus dan maar op zoek naar een lekker alternatief.
In mijn 'grote kerstkookboek' heb ik toch iets wat me lekker lijkt gevonden.

Een uurtje en wat gepruts later stonden deze lekker te ruiken op het aanrecht. Er zijn er nog over, maar ik zal snel moeten zijn!
















Receptje? (met enkele persoonlijke aanpassingen welliswaar)

350 g zelfrijzende bloem
125 gram suiker
250 gram boter
1 ei
wat vahiné gekleurde pareltjes
chocoladepareltjes

------------------------------------------------------------------------------------

Verwarm de oven voor op 160°

Zeef de bloem.
Smelt de boter tot ze zacht is en meng er de suiker door.
Doe boter en suiker bij de bloem en meng tot een deegbal.

Snij 2 vellen bakpapier en rol de deegbal tussen deze 2 blaren uit tot een dikte van een halve cm (ongeveer)

Vormpjes uitsteken. Leg deze op een met bakpapier beklede bakplaat.
Bestrijk de koekjes met het opgeklopte ei en versier met gekleurde of choclade parels.

Bak de koekjes in 20 - 25 minuten tot ze goudgeel zijn.

Ze zijn echt lekker, lekkerder dan de 'klassieke' zandkoekjes.



Tot uw dienst!

Het is een feit...

...ook ik ben aan het bloggen geslaan, de verleiding was te groot, de besmettelijkheid evenzeer.
Waar dit heen gaat? Wie zal het zeggen.

We beginnen bij het begin, of neen, ergens halverwege, met vandaag dus. Het verleden? Da's voorbij, we starten dus ....halverwege

To be continued