Fullhouse: Een zomers weekend

Wat kan het deugd doen om na een lange, grijze periode opnieuw wat zon te zien...wat kan een mens herleven bij het zien van wat blauwe lucht....Het beloofde een zomers weekend te worden, dus daar moesten we het onderste uit de kan van halen!

Gisteren 7/07/07 trokken we richting Planckendael. Ik, als 'volleerd fullhouse manager' was 's ochtendsvroeg al druk in de weer met het bereiden van wat mondvoorraad. Het resultaat: 25 sandwiches met beleg, voor ieder wat wils. Volgens W. zouden we zeker met de helft terug huiswaarts keren. Wedden van niet?

Al van op de Brusselse ring, amper een kwartier aan het rijden dus, klonken zagerige kinderstemmen van op de achterbank 'mamaaaaa, wanneer zijn we er????". Oh, wat herinner ik me plots de gefrustreerde reacties van mijn eigen vader toen wij als kind net diezelfde vragen stelden bij onze jaarlijkse rit naar de Ardennen.Voor kinderen lijkt elke rit van meer dan 10 km blijkbaar op een wereldreis.

Enkele luttele minuten later arriveren we in Planckendael alwaar onze kinderen ons als echte gidsen feilloos langs de papegaaien, koala's maar zeker niet minder belangrijk...de speeltuinen leiden!We zijn weer wat ervaringen rijker!
En....gaandeweg zie ik toch ook een 20-tal sandwichen in hongerige kindermagen verdwijnen...niet alleen in kindermaagjes...reken er ook die maar bij van enkele schalkse ooievaars die het lekkers gewoon uit onze handen komen pikken. 't Is schoon!

Bruinrood gebrand door de zon en met vuile snoetjes vetrekken we in de late namiddag, moe maar voldaan weer huiswaarts. Nog voor we de parking afrijden liggen T. en N. met monden wagenwijd open te knorren dat het een lieve lust is.
Ik heb ze 's avonds niet meer gehoord ;)

Jammer genoeg heb ik geen herinneringen op de gevoelige plaat kunnen leggen wegens een ontbrekende memory card in het toestel....tot zover het 'volleerd' zijn dus.
--------------------------------------------------------------------------------

Vandaag 8/07/07 beloofde minstens even mooi te worden. Nadat W. zich vanmorgen reeds ruim 40 km in de benen fietste en de kinderen zich al goed hadden uitgeleefd op de trampoline in de tuin, gingen we toch nog wat wandelen. Dit keer ging de rit richting Park van Tervuren.

Manman, wat een volk...ik denk dat half Brussel en omstreken zich net daar verzameld had om te genieten van het warme zomerzonnetje! Wij dus niet anders.
Ik denk wel dat N. de wandeling dubbel heeft afgelegd door het steeds voor ons uitlopen en terug te keren. Waar halen ze die energie toch vandaan??

W. en ik hebben echt genoten, de kinderen geravot, gespeeld.....Nadien wederom ijsjes voor de jongens en een obligate stop aan de 'speeltuin'.Een regenbui maakte jammer genoeg een abrupt einde aan de namiddag, maar het was